Dziś wyjaśnię tajemnicę wspomnianego poprzednio kleju termotopliwego. Mianowicie, znalazł on zastosowanie przy naprawie drewna. Podczas produkcji klejonki sosnowej wykorzystywanej później do produkcji mebli występowały problemy z jakością drewna, które często dostarczane było z różnego rodzaju sękami lub gniazdami żywicznymi.
Niestety takie niespodzianki musiały być odrzucane, co wiązało się ze stratą surowca, a to podnosiło koszty, co odbijało się niekorzystnie na cenie samych mebli.
Próbowano jeszcze napraw różnego rodzaju szpachlami, jednak te z czasem pękały i mogły się wykruszyć, ponieważ nie były elastyczne.
Alternatywą była naprawa tych miejsc, która polegała na oczyszczeniu gniazda żywicznego z żywicy, która w późniejszym czasie mogła powodować wypływki (co jest niedopuszczalne) i zalanie tego miejsca właśnie klejem. To samo wykonywane było w przypadku luźnych elementów sęka.
Klej termotopliwy nakładany był za pomocą specjalnego aplikatora po rozgrzaniu w postaci półpłynnej. Potem następowało szybkie stygnięcie i klej twardniał, jednakże pozostawał bardzo elastyczny. Nadlewka, która zawsze musiała wystąpić, ścinana była ostrym nożem.
Tak przygotowana płyta przekazywana była do obróbki na pasach ściernych. Po przeszlifowaniu naprawione miejsca wyglądały bardzo estetycznie, a mocno zakotwiony klej zapewniał, że sęk nie wypadnie. Podobnie gniazdo żywiczne, które wyglądało ładnie i nie powodowało ryzyka wypłynięcia w późniejszym czasie.
Takie naprawy akceptowane były zarówno przez producentów, jak i odbiorców, dla których liczył się oryginalny rysunek drewna. Rozwiązanie wciąż jest wykorzystywane w wielu firmach, które zaopatrujemy w ten klej.
