O tym, że dyski fibrowe Cubitron II są nawet 4 razy wydajniejsze od innych krążków, nie trzeba nikogo przekonywać. Zostało to wielokrotnie potwierdzone w praktyce przez szlifierzy. Co jednak wpływa na tak dobre wyniki tego materiału i dlaczego te inne krążki nie są w stanie im dorównać?
Przeprowadziliśmy test, najprostszy z najprostszych. Wzięliśmy krążek Cubitron II i zaczęliśmy szlifować, następnie szlifowaliśmy krążkiem ze zwykłym nasypem korundowym.
Zadaniem obu krążków było zeszlifowanie główki grubej śruby. Dość szybko zorientowaliśmy się, że krążek niekubitronowy nie daje rady. To oczywiste, co będzie się działo dalej. Dwa do tej pory nowe krążki zaczęły wykazywać pewne różnice między sobą, widoczne gołym okiem, a tym bardziej wyczuwalne pod palcami.
Zobacz test:
Podczas gdy krążek kubitronowy wciąż wygląda i zachowuje się jak nowy, krążek konkurencyjny zaczyna się ścierać. Ścierniwo już nie jest tak ostre, a powierzchnia zaczyna niepokojąco źle wyglądać. Jest to oznaka tego, że krążek się szybko zużywa.
I tak, gdy Cubitron kończył wykonywanie swojego zadania, krążek marketowy był jeszcze daleko w tyle, lecz zamiast szlifować, zaczynał ślizgać się po obrabianym materiale. Nie pomogło dociskanie i wytężona praca operatora. Krążek stracił swoje właściwości.
Niekubitronowy krążek przegrał ze zwykłą śrubą. Musieliśmy przerwać test, nie dokańczając postawionego mu zadania. Nie tylko się „zeszklił”, ale także przypalił. Już podczas pracy sprawiał większe trudności i nie był w stanie brać materiału tak dobrze, jak na początku, a tym bardziej tak, jak Cubitron II.
Ten z kolei pracował równo, bez zahamowań, po prostu wydajnie i agresywnie. Zasługą tego jest kształtowany w elektrostatycznym procesie nanoszenia nasyp ceramiczny składający się z mikroskopijnych piramidek skierowanych wierzchołkami ku górze. Ich ostre krawędzie są sukcesywnie odsłaniane podczas szlifowania, co oznacza tyle, że krążek „wyostrza się” podczas pracy.
To jednak nie wszystko. Na nic nie zdałby się nasyp tego typu, gdyby nie skuteczne odpylanie materiału oraz niska temperatura szlifowania. Te cechy zapewnione zostały przez specjalny dodatek chłodzący oraz jednorodny rozkład ścierniwa na całej powierzchni krążka.
Nie sposób zatem jednoznacznie odpowiedzieć na tytułowe pytanie. Należy jednak postawić nowe, bardziej adekwatne do złożoności problemu: jak długo krążek jest wydajny?
W przypadku krążków nietrzyemowskich czas ten jest bardzo krótki. Tak naprawdę z każdym kolejnym obrotem ścierniwo zapycha się powstałym pyłem, a jest to proces nieodwracalny. Jeśli natomiast mowa o dyskach fibrowych z nasypem Cubitron II, to zawsze – od pierwszego szlifu aż do pełnego zużycia krążka.
Autorzy:
Ryszard Tomasik
Oskar Saja