Przy doborze odpowiedniej taśmy samoprzylepnej należy spełnić kilka warunków. Kluczowe jest zidentyfikowanie podłoża i określenie, z jakiego materiału wykonana jest powierzchnia, do której chcemy przykleić taśmę.
Taśmy samoprzylepne mają różną przyczepność w zależności od zastosowanego na niej kleju. Ma to wpływ zarówno na samą aplikację, jak i końcowe zastosowanie taśmy.
Mamy tutaj do czynienia ze zjawiskiem, które nazywa się energią powierzchniową. Materiały mogą mieć wysoką, średnią lub niską energię powierzchniową:
Tworzywa o wysokiej energii powierzchniowej | Tworzywa o średniej energii powierzchniowej | Tworzywa o niskiej energii powierzchniowej |
---|---|---|
Aby łatwiej zobrazować to zjawisko, weźmy za przykład nowy, czysty lakier samochodu, na którym kropelki wody rozlewają się po jej powierzchni. Jest to efekt wysokiej energii powierzchniowej. Natomiast na skrajnym biegunie możemy umieścić materiał odzieży technicznej outdoorowej, który jest specjalnie zaimpregnowany. Woda zbiera się na jej powierzchni, „kulkuje się” i ślizga po materiale. Tak wygląda zjawisko niskiej energii powierzchniowej.
Wniosek jest taki: im powierzchnia ma wyższą energię powierzchniową, tym klej lepiej przylega. Jednak 3M opracowuje specjalistyczne formuły kleju, które pozwalają na aplikowanie taśm na tworzywach o niskiej energii powierzchniowej. Jest to grupa taśm 3M LSE.