Głównymi parametrami mającymi wpływ na bezpieczeństwo użytkownika są:
-
Współczynnik odblasku – czyli parametr określający zdolność odbijania światła przez powierzchnię odblaskową wyrobu, w zakresie określonym przez normę zharmonizowaną PN-EN 13356,
-
Wielkość powierzchni elementu odblaskowego odbijającej światło. Zgodnie z normą zharmonizowaną PN-EN 13356, po przytwierdzeniu do odzieży powierzchnia odblasku powinna odbijać światło reflektorów samochodu.
Producent, wprowadzając elementy odblaskowe do obrotu, ma obowiązek dołączyć do nich instrukcję użytkowania sporządzoną w języku polskim, w której powinny znaleźć się co najmniej następujące informacje:
-
nazwa, znak handlowy lub inne znaki identyfikujące producenta,
-
oznaczenie typu odblasku, nazwa handlowa lub kod,
-
numer zastosowanej normy zharmonizowanej,
-
sposób mocowania odblasku,
-
niezbędne informacje wskazujące właściwe użycie (np. nie zakrywać odblasku ubraniem),
-
ograniczenia w zakresie stosowania (np. ograniczenie skali temperatury, w jakiej można używać odblasku),
-
sposób prawidłowego przechowywania, tak aby odblask nie stracił właściwości odblaskowych.
Poniżej zostały przedstawione przykłady najbardziej popularnych na rynku typów odblasków:
Typ 1 – Odblask swobodnie wiszący (po lewej)
Typ 2 – Odblask do zdejmowania (po prawej)
.jpg)
Źródło: Inspekcja Handlowa.
Należy pamiętać, że w sprzedaży, oprócz tych najpopularniejszych, mogą znajdować się również inne typy odblasków w formie taśmy już przytwierdzonej na stałe do odzieży, toreb czy też plecaków, np. metodą zgrzewania lub naszywania. Takie wyroby także muszą spełniać wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki.
autor: Piotr Głowski
