Wielki Wyścig Łodzi Butelkowych - Ster na Bydgoszcz 2018

Kolejny rok i kolejny wyścig na łodziach zbudowanych z butelek. W naszej historii odnotowywaliśmy już zwycięstwa w tych zawodach i to trzykrotnie. Tym razem nadzieje również były spore, tym bardziej że konstrukcja łodzi wydawała się bardzo dynamiczna. Koniec końców taka raczej była. Trening pokazał, że jest dobra sterowność, jest prędkość i jest stabilność. No i na mecie miejsce nr 6 na 18 zespołów, ale po kolei.

Podstawową zmianą był fakt, że po raz pierwszy wystartowaliśmy w czteroosobowej obsadzie. Do tej pory ścigaliśmy się w szóstkę. Sami nie wiedzieliśmy, czy to atut, czy raczej minus. Łódź była mniejsza i lżejsza, więc widzieliśmy w tym szanse na szybszy rejs. Już po wyścigu kierowałbym się jednak ku opinii, że lepiej mieć większą moc na pokładzie, kosztem obciążenia, aby pokonać nurt rzeki. Oczywiście trzeba mieć do tego chętnych. Niczym Polska Reprezentacja w piłce kopanej − płynęliśmy tym, co mieliśmy ;)

Źle było już na losowaniu − kolejny rok kiedy startujemy z drugiego rzędu. Trudno − kilka metrów można szybko nadrobić, ale powstaje inne ryzyko, które w tym roku niczym koszmar się ziściło. Zostaliśmy zblokowani i staranowani przez trzy inne załogi z pierwszego rzędu zaraz po starcie. Nie mogliśmy ruszyć, ani do przodu, ani w prawo, ani w lewo. Po około 20 sekundach udało nam się oswobodzić i ruszyliśmy lewą stroną koryta rzeki w pogoni za uciekającymi załogami.

Szło pięknie, łódka niczym motorówka przesuwała się do przodu i w pewnym momencie, połykając kolejne załogi krzyknąłem do chłopaków: "Spokojnie, wygramy to, idziemy jak torpeda!". I gdyby nic się nie zmieniło, pewnie tak by było.

W pewnym momencie jednak, wkładając wszystkie siły w wiosłowanie, zauważyliśmy że nie przesuwamy się względem brzegu! Trafiliśmy w fatalne miejsce na wodzie, gdzie prąd rzeki redukował do zera naszą moc. Nie mogliśmy się z tego wydostać przez długi czas, tracąc kolejne siły.

Później zostało już tylko dowiezienie 6 pozycji do mety prawą stroną. Przegraliśmy walkę o podium, ale daliśmy z siebie wszystko. Tym razem nie wszystko ułożyło się optymalnie, ale przecież nie zawsze tak jest ;)

autor: Łukasz Wilk